Een lunatie is de tijd die de Maan nodig heeft om alle maanfasen te doorlopen, gemeten van de ene nieuwe maan naar de volgende nieuwe maan. De astronomische term voor een lunatie is een synodische maand, van de Griekse term synodos, wat ontmoeting of conjunctie betekent. De synodische omlooptijd van de Maan begint telkens bij nieuwe maan, als de zon en de aarde tegenover elkaar staan, en eindigt bij de volgende nieuwe maan. Het duurt ongeveer 29,5 dag. De exacte lengte varieert enigszins, vanwege de elliptische vorm van de baan van de Maan.
Lunatienummer
In de astronomie is het meest gebruikelijk om het Brown lunatienummersysteem te gebruiken voor de maanmaanden. Dit systeem werd uitgevonden door professor Ernest W. Brown van Yale University (VS) en werd gepresenteerd in het boek Planetary Theory uit 1933, dat Brown samen met assistent-professor Clarence A. Shook schreef.
Brown begint zijn telling met lunatienummer 1 bij de eerste nieuwe maan van 1923, dat was op 17 januari 1923. Vandaar dat de lunatienummers die voor jaren voor 1923 zijn vermeld, negatief zijn.